پرفسور ژينيو: ايرانيان خط (عربی) را مديون هخامنشيان هستند.

تهران – 14 تير 1384 – سايت كتاب گروه خبر، روابط عمومي همايش بين‌المللي از لوح تا لوح: در نخستين روز از برگزاري همايش بين‌المللي از لوح تا لوح در گروه آغاز خط و خطوط باستاني پرفسور فيليپ ژينو از كشور فرانسه درباره خطوط ايراني ميانه سخنراني كرد. پرفسور ژینو که منت بر سر ما گذاشته و از کشور فرانسه با دعوت میراث شونیستی به ایران تشریف آورده اند و در مدت اقامت در ایران مهمان ایرانیان مهمان نواز و ولخرج و از کیسه خلیفه خرج کن بودند پس از صرف ضیافت نهاری مفصل و دریافت کلی هدایا و سوغات فرمودند: «ايرانيان خطوط خود را از حروف آرامي در دوران هخامنشيان قرض گرفته و سپس آن را متحول كردند و استفاده نمودند.» ولی دلیلی ندارد که بگوییم ایرانیان خط را مدیون آرامیان هستند. از آنجایی که آرامیان هم خط را از سومرها یاد گرفته اند میتوان گفت که سومرها هم مدیون ایرانیها بودند که بالاخره کسانی را پیدا کرده بودند تا بهشان خط یاد بدهند.پرفسور ژينيو افزود: «اين خطوط شامل اشكاني، فارسي ميانه، سغدي و خوارزمي است و دليل ديگر براي فقدان خطوط مناسب عمر طولاني سنت شفاهي‌گري است.» روح بلند ایرانی نمیتوانست قبول کند که از سنت شفاهی گری دست بردارد. حتی ایرانیان ترجیح میدادند به جای نوشتن نامه خود بار سفر را بسته و شفاها پیامشان را به مخاطبشان برسانند. و این دلیل دیگری است بر عادت اهورایی ایرانیان برای سفر نمودن. جناب پرفسور پس از چند آروغ گفت: «نياز به ايجاد خط‌هاي ايراني نه تنها از اراده پادشاهان براي نوشتن روي كتيبه‌هاي سنگي بلكه از اديان گوناگوني كه در ايران باستان وجود داشتند، ريشه مي‌گيرد.» نامه و کتاب و قرارداد و سایر مکتوبات هم که اصلا مورد نیاز نبود. گفته میشود در ایران قبل از اسلام نیازی به مکتوب نمودن قراردادها از قبیل خرید و فروش برج و ساختمان و سهم بندی آب نبود. زیرا ایرانیان مطابق دستور زردشت گفتارشان نیک بود و هرگز دروغ نمیگفتند. تنها پس از ورود اعراب به ایران بود که ایرانیان دروغ را یاد گرفتند. پرفسور فيليپ ژينيو تصريح كرد: «اين اديان، در رقابتي سخت و براي ترويج رسالت خود، مجبور بودند متون مقدس خود را به كتابت درآورند.» متاسفانه پس از حمله اعراب هیچ نشانی از این متون مقدس حتی به اندازه یک صفحه هم باقی نمانده است. محققین بر این عقیده هستند که اعراب پس از حمله به ایران از کل ایران به عمق 10 متر خاک برداری نموده و حتی متون زیر خاک را هم از بین بردند. تنها چند کتیبه را از بین نبردند تا آیندگان را به اشتباه اندازند. او گفت: «بر اساس اسناد به دست آمده از آسياي مركزي، مي‌توانيم تصوير جالبي از نظام آوايي لهجه‌هاي ايراني ميانه به دست آوريم، به همان صورت كه استادان مرحوم هنينگ و مك‌كنزي بازسازي مي‌كردند.»در پایان ایشان قول دادند در صورتی که به مانند اساتید مرحومشان هنینگ و مککنزی مورد الطاف میراث شونیستی قرار گیرند به بازسازی تصویر چالبی از نظام آوایی لهجه های ایرانی میانه از اسناد آسیای میانه و چین و هندوستان و خود فرانسه بپردازند.